Przepis art. 922 § 1 k.c. stanowi, że prawa i obowiązki majątkowe zmarłego przechodzą z chwilą jego śmierci na jedną lub kilka osób stosownie do norm kodeksu. Oznacza to, że spadkobiercy wynajmującego niejako wstępują w miejsce wynajmującego i są zobowiązani do respektowania zapisów umowy. Najemcy zazwyczaj z opóźnieniem Łodzianka po śmierci mamy nie ma prawa do mieszkania po niej. Urzędnicy oparli swoją decyzję na słowach sąsiadki, które - według łodzianki - są fałszywe. "w razie śmierci najemcy Kto i na jakich zasadach może odziedziczyć mieszkanie komunalne. Zostało to uregulowane w przepisach Kodeksu Cywilnego (dokładniej art. 691). Zgodnie z nim w sytuacji śmierci najemcy Spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu po śmierci męża i ojca. Podstawę prawną opinii stanowią przepisy Kodeksu cywilnego (K.c.) oraz przepisy ustawy z dnia 15 grudnia 2000 r. o spółdzielniach mieszkaniowych. Co istotne, spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu jest prawem zbywalnym, przechodzi na spadkobierców i podlega Osoba, która dysponuje mieszkaniem po śmierci właściciela, może mieć kłopoty, jeśli je wynajmie bez zgody wszystkich spadkobierców Aktualizacja: 25.05.2011 12:50 Publikacja: 25.05.2011 12:50 Wstąpienie w stosunek najmu po śmierci najemcy mieszkania komunalnego. Kiedy umiera najemca lokalu komunalnego, prawo do wynajmowania tego mieszkania przechodzi na niektóre osoby związane ze zmarłym. Mówi się wówczas, że wstępują one w stosunek najmu danego lokalu. . Prawa właściciela mieszkania po śmierci najemcy — 9 listopada 2015 0 3834 W przypadku istnienia stosunku najmu oraz śmierci najemcy, sytuacja właściciela nieruchomości mieszkalnej wygląda odmiennie od sytuacji właściciela lokalu użytkowego. W drugim przypadku najem staje się składnikiem masy spadkowej i podlega dziedziczeniu. W przypadku najmu mieszkania, ze względu na prospołeczny charakter umowy, śmierć najemcy zasadniczo nie wpływa zbytnio na treść umowy. W tej sytuacji bowiem, jeśli z najemcą stale zamieszkiwały inne osoby, wstępują one w stosunek najmu w jego miejsce. Nie ma przy tym znaczenia uprawnienie bądź brak uprawnienia tych osób do dziedziczenia po zmarłym, ale jedynie fakt wspólnego z nim zamieszkiwania, a także pozostawania z nim w bliskich relacjach. fot. Bernie123/ Skutkiem tego jest więc wejście nowego najemcy w prawa i obowiązki dotychczasowego, przy czym osób uprawnionych może być w tym przypadku więcej niż jedna. Nowy najemca wchodzi więc w pełnię obowiązków, np. opłacania czynszu, ale i przejmuję pełnię praw wynikających z najmu, np. zwrot kaucji. Sytuacja ta zachodzi wyłącznie w sytuacji, gdy formalnie najemcą była jedna osoba. Jeśli natomiast umowa podpisana była z kilkoma osobami, to po śmierci jednej z nich najem jest dalej kontynuowany przez pozostałych, a udział zmarłego przypada im w częściach proporcjonalnych. Kodeks cywilny wylicza ograniczony krąg osób wstępujących w prawa i obowiązki zmarłego najemcy, a należą do nich: małżonek niebędący współnajemcą mieszkania, dzieci najemcy, dzieci współmałżonka najemcy, osoby, wobec których najemca był zobowiązany do świadczeń alimentacyjnych, osoba pozostająca z najemcą w faktycznym wspólnym pożyciu. W opisanym powyżej przypadku nowym najemcom przysługuje prawo do wypowiedzenia umowy, nawet jeśli została ona zawarta na czas oznaczony, przy czym obwiązują ich ustawowe terminy wypowiedzenia. Wynajmujący musi ich wolę zaakceptować. Wypowiedzenie może zostać dokonane przez niektórych najemców, wtedy stosunek najmu obowiązuje nadal wobec pozostałych. Jeśli natomiast ze zmarłym najemcą nie zamieszkiwał nikt, albo zamieszkiwały osoby, które nie zostały wskazane w kodeksie cywilnym jako uprawnione do wejścia w jego prawa i obowiązki, wtedy stosunek najmu wygasa z mocy prawa. Wynajmujący nie ma też w tej sytuacji prawa do dochodzenia od spadkobierców jakichkolwiek roszczeń wynikających z umowy, a powstałych po śmierci najemcy. Jednakże w obu przypadkach długi powstałe za życia najemcy wchodzą w skład masy spadkowej i podlegają dziedziczeniu zgodnie z przepisami. Z drugiej strony spadkobiercy dziedziczą prawa wynikające z umowy w zakresie rozliczenia kaucji czy kosztów poniesionych przez najemcę w celu dokonania ulepszeń. Wstąpienie w stosunek najmu oznacza, że osoby stają się współ(najemcami) na dotychczasowych warunkach z chwilą śmierci najemcy. Jest to odrębna instytucja od dziedziczenia i dotyczy wyłącznie lokali mieszkalnych. Celem omawianego przepisu jest zapewnienie prawa do mieszkania osobom, dla których stanowiło ono centrum życiowe, najczęściej z uwagi na łączące ich z dotychczasowym najemcą więzy rodzinne i dla których pozbawienie ich praw najmu byłoby równoznaczne z utratą podstawowego dobra, jakim jest prawo do mieszkania. Omawiany przepis nie może natomiast służyć do pokonywania trudności lokalowych w drodze obejścia obowiązujących w tym względzie zasad dotyczących przydziału lokali również: Korzystanie z mieszkania po śmierci spadkodawcy Kto może wstąpić w stosunek najmu W razie śmierci najemcy lokalu mieszkalnego w stosunek najmu lokalu wstępują: małżonek niebędący współnajemcą lokalu, dzieci najemcy i jego współmałżonka, inne osoby, wobec których najemca był obowiązany do świadczeń alimentacyjnych, oraz osoba, która pozostawała faktycznie we wspólnym pożyciu z najemcą. W razie braku osób stosunek najmu lokalu mieszkalnego te wstępują w stosunek najmu lokalu mieszkalnego, jeżeli stale zamieszkiwały z najemcą w tym lokalu do chwili jego śmierci. Samo zameldowanie nie przesądza o tym, że osoba stale zamieszkiwała z najemcą. W celu sprawdzenia czy osoba faktycznie przebywała w lokalu gmina może przeprowadzić wywiad może budzić określenie „pozostawanie we wspólnym pożyciu z najemcą”. Można przyjąć, że chodzi o pewną wspólnotą domową, duchową, gospodarczą, fizyczną, ale ta ostatnia nie jest konieczną przesłanką. Są to, np.: osoby pozostające w konkubinacie, rodzeństwo, dziecko umieszczone w rodzinie uprawniona może żądać ustalenia na drodze procesu cywilnego, że wstąpiła w stosunek najmu. Ma bowiem interes prawny w potwierdzeniu stanu prawnego wynikłego ze śmierci najemcy. Żądanie ustalenia wstąpienia w stosunek najmu lokalu mieszkalnego nie ulega przedawnieniu. Sprawa o ustalenie wstąpienia w stosunek najmu lokalu mieszkalnego w miejsce zmarłego najemcy podlega rozpoznaniu w postępowaniu „zwykłym”. Powództwo powinno być wytoczone przeciwko nie stosuje się w razie śmierci jednego ze współnajemców lokalu z wyrokiem Trybunału Konstytucyjnego z 2003 r. roszczenie o ustalenie wstąpienia w stosunek najmu nie przysługuje natomiast krewnym najemcy innym niż w linii prostej pierwszego stopnia, jeżeli najemca nie miał wobec nich obowiązku świadczeń alimentacyjnych. W ten sposób prawa do wystąpienia do sądu pozbawieni zostali dalsi krewni najemcy - jak choćby wnuki - niejednokrotnie przez wiele lat z najemcą zamieszkujący i sprawujący nad nim osobistą opiekę. Korzystanie z mieszkaniaMałżonek i inne osoby bliskie spadkodawcy, które mieszkały z nim do dnia jego śmierci, są uprawnione do korzystania w ciągu trzech miesięcy od otwarcia spadku z mieszkania i urządzenia domowego w zakresie dotychczasowym. Rozrządzenie spadkodawcy wyłączające lub ograniczające to uprawnienie jest również serwis: Spadki Opisz nam swój problem i wyślij zapytanie. Najem jest częstą formą korzystania z nieruchomości. Pozwala na własny kąt bez konieczności obciążania się kredytem hipotecznym zaciąganym na lata. Szczególnie młodzi ludzie, nie chcąc wiązać się długoterminowymi zobowiązaniami rozglądając się za okazją do zawarcia korzystnej umowy najmu. Taki nurt od dawna widoczny jest w krajach zachodniej Europy. Według danych OECD na 2014 r. odsetek Niemców posiadających własne mieszkanie lub dom wyniósł zaledwie 43 %. Większość z nich zamiast właścicielem woli być najemcą. Choć umowy najmu nieruchomości stają się coraz bardziej popularne, to nadal wiążą się z nimi niebezpieczeństwa. W tym artykule skoncentrujmy się na sytuacji, gdy w trakcie trwania umowy najmu umiera osoba, która wynajmuje mieszkanie (wynajmujący). Czy najemca jest zwolniony z obowiązku zapłaty czynszu? Co jeśli nie zgłaszają się do niego następcy prawni? Czy powinien się wyprowadzić?Umowa najmu, jak każda umowa wiąże strony, które ją zawarły. W wypadku śmierci wynajmującego prawa i obowiązki wynikające z umowy przechodzą na jego spadkobierców. Przepis art. 922 § 1 stanowi, że prawa i obowiązki majątkowe zmarłego przechodzą z chwilą jego śmierci na jedną lub kilka osób stosownie do norm kodeksu. Oznacza to, że spadkobiercy wynajmującego niejako wstępują w miejsce wynajmującego i są zobowiązani do respektowania zapisów umowy. Najemcy zazwyczaj z opóźnieniem dowiadują się o śmierci właściciela nieruchomości, zdarza się także, że spadkobiercy zgłaszają się do najemcy dopiero po pewnym czasie. Zgłoszenie się uprawnionych spadkobierców może poprzedzać postępowanie spadkowe. W wypadkach szczególnie skomplikowanych np. gdy zmarły pozostawił kilka testamentów, lub kolejni uprawnieni odrzucają spadek takie postępowanie może potrwać nawet kilkanaście miesięcy. Nie oznacza, to jednak że wraz ze śmiercią właściciela najemca zostaje zwolniony z obowiązku zapłaty czynszu. Powinien go nadal płacić w formie i w sposób wskazany w umowie. Najczęściej zapłata czynszu dokonywana jest na rachunek bankowy właściciela. Środki na nim zgromadzone podlegają dziedziczeniu. Nie zachodzi więc niebezpieczeństwo, że spadkobiercy nie otrzymają należnego im czynszu. Jeżeli najemca nie spełni obowiązku wynikającego z umowy musi liczyć się z z roszczeniem zapłaty długu, a także konsekwencjami przewidzianymi dla takiej sytuacji w samej umowie. Najczęstsze postanowienia umowne dotyczące powyższej sytuacji przewiduję, że w wynajmujący jest uprawniony do jej natychmiastowego rozwiązania bez zachowania okresu wypowiedzenia. Po zgłoszeniu się do najemcy następców prawnych wynajmującego warto potwierdzić, czy są oni rzeczywiście spadkobiercami i czy do spadku nie są uprawnione inne osoby. W tym celu najemca powinien zażądać okazania postanowienia o stwierdzeniu nabycia spadku lub aktu poświadczenia dziedziczenia. Po ustaleniu spadkobierców warto także zastanowić się nad aneksem do umowy najmu, w którym zawarta będzie informacja o zmianie wynajmującego. Regulacje dotyczące mieszkań służbowych policjantów Kwestie mieszkań służbowych policjantów reguluje ustawa z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Policji (Dz. U. z 2011 r. Nr 287, poz. 1687, z późn. zm.). Regulacje te w stosunku do policjantów emerytów uzupełnia ustawa z dnia 18 lutego 1994 r. o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy Policji, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Służby Kontrwywiadu Wojskowego, Służby Wywiadu Wojskowego, Centralnego Biura Antykorupcyjnego, Straży Granicznej, Biura Ochrony Rządu, Państwowej Straży Pożarnej i Służby Więziennej oraz ich rodzin. Zgodnie z pierwszą wskazaną ustawą policjantowi w służbie stałej przysługuje prawo do lokalu mieszkalnego w miejscowości, w której pełni służbę, lub w miejscowości pobliskiej, z uwzględnieniem liczby członków rodziny oraz ich uprawnień wynikających z przepisów odrębnych. Tak stanowi art. 88 ust. 1 ustawy. Na mocy art. 29 ust. 1 ustawy o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy Policji funkcjonariusze zwolnieni ze służby, uprawnieni do policyjnej emerytury lub renty, mają prawo do lokalu mieszkalnego będącego w dyspozycji odpowiednio ministra właściwego do spraw wewnętrznych, Ministra Sprawiedliwości lub podległych im organów, albo Szefa Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Szefa Agencji Wywiadu, Szefa Służby Kontrwywiadu Wojskowego i Szefa Służby Wywiadu Wojskowego w rozmiarze przysługującym im w dniu zwolnienia ze służby. Do mieszkań tych stosuje się odpowiednio przepisy dotyczące lokali mieszkalnych dla funkcjonariuszy. Członkowie rodziny policjanta których uwzględnia się przy przydziale lokalu mieszkalnego Według ustawy o Policji członkami rodziny policjanta, których uwzględnia się przy przydziale lokalu mieszkalnego, są pozostający z policjantem we wspólnym gospodarstwie domowym: 1) małżonek; 2) dzieci (własne lub małżonka, przysposobione lub przyjęte na wychowanie w ramach rodziny zastępczej) pozostające na jego utrzymaniu, nie dłużej jednak niż do ukończenia przez nie 25 lat życia; 3) rodzice policjanta i jego małżonka będący na jego wyłącznym utrzymaniu lub jeżeli ze względu na wiek albo inwalidztwo, albo inne okoliczności są niezdolni do wykonywania zatrudnienia; za rodziców uważa się również ojczyma i macochę oraz osoby przysposabiające. Natomiast ustawa o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy Policji stanowi w art. 29 ust. 2 i 3, że prawo do lokalu mieszkalnego, określone w ust. 1, przysługuje również członkom rodzin uprawnionym do renty rodzinnej po funkcjonariuszach, którzy w chwili śmierci spełniali warunki wymagane do uzyskania emerytury lub renty policyjnej, oraz po zmarłych emerytach i rencistach. Prawo do lokalu mieszkalnego, o którym mowa w ust. 1, przysługuje osobom wymienionym w ust. 2, do czasu przydzielenia zastępczego lokalu mieszkalnego, nie krócej jednak niż na czas posiadania uprawnień do policyjnej renty rodzinnej. Czy syn ma prawo do zajmowania służbowego mieszkania po śmierci ojca policjanta? Powyższy przepis jest kluczowy w Pana sytuacji. Jeśli jest Pan osobą, która ma prawo do renty rodzinnej po ojcu, wówczas miałby Pan prawo do mieszkania po ojcu. Obawiam się, że w tym konkretnym przypadku nie mamy do czynienia z taką sytuacją, z uwagi na Pana informację, że zamieszkuje Pan w tym mieszkaniu od urodzenia, a ma Pan 55 lat. Zgodnie z art. 23 ustawy o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy Policji renta rodzinna przysługuje uprawnionym członkom rodziny: 1) funkcjonariusza zmarłego albo zaginionego w czasie pełnienia służby; 2) funkcjonariusza zmarłego w ciągu 18 miesięcy po zwolnieniu ze służby, jeżeli śmierć nastąpiła wskutek urazów doznanych w czasie pełnienia służby lub chorób powstałych w tym czasie, albo w ciągu 3 lat po zwolnieniu ze służby, jeśli śmierć nastąpiła wskutek wypadku pozostającego w związku z pełnieniem służby albo choroby powstałej w związku ze szczególnymi właściwościami lub warunkami służby; 2a) funkcjonariusza Służby Kontrwywiadu Wojskowego lub Służby Wywiadu Wojskowego zmarłego w ciągu 3 lat po zwolnieniu ze służby, jeżeli śmierć nastąpiła wskutek urazów doznanych w czasie pełnienia służby lub chorób powstałych w tym czasie, albo jeżeli śmierć nastąpiła wskutek wypadku pozostającego w związku z pełnieniem służby albo choroby powstałej w związku ze szczególnymi właściwościami lub warunkami służby; 3) zmarłego emeryta lub rencisty policyjnego. Uprawnionymi członkami rodziny są (a wynika to z odpowiedniego stosowania przepisów ustawy o emeryturach i rentach z FUS): 1) dzieci własne, dzieci drugiego małżonka oraz dzieci przysposobione; 2) przyjęte na wychowanie i utrzymanie przed osiągnięciem pełnoletności wnuki, rodzeństwo i inne dzieci, z wyłączeniem dzieci przyjętych na wychowanie i utrzymanie w ramach rodziny zastępczej lub rodzinnego domu dziecka; 3) małżonek (wdowa i wdowiec); 4) rodzice. Dzieci własne, dzieci drugiego małżonka i dzieci przysposobione mają prawo do renty rodzinnej: 1) do ukończenia 16 lat; 2) do ukończenia nauki w szkole, jeżeli przekroczyły 16 lat życia, nie dłużej jednak niż do osiągnięcia 25 lat życia, albo 3) bez względu na wiek, jeżeli stały się całkowicie niezdolne do pracy oraz do samodzielnej egzystencji lub całkowicie niezdolne do pracy w okresie, o którym mowa w pkt 1 lub 2. 2. Jeżeli dziecko osiągnęło 25 lat życia, będąc na ostatnim roku studiów w szkole wyższej, prawo do renty rodzinnej przedłuża się do zakończenia tego roku studiów. Jeśli jednak nie ma Pan prawa do renty rodzinnej po ojcu, to niestety nie przysługuje Panu prawo do mieszkania służbowego po nim. W takim przypadku będzie Pan zobowiązany opróżnić lokal mieszkalny w ciągu 30 dni od dnia otrzymania w tym przedmiocie decyzji właściwego organu Policji (art. 95 ust. 3 pkt 3 ustawy o Policji), ponieważ nie przysługuje Panu tytuł prawny do zajmowanego lokalu. Jeśli masz podobny problem prawny, zadaj pytanie naszemu prawnikowi (przygotowujemy też pisma) w formularzu poniżej ▼▼▼ Zapytaj prawnika - porady prawne online . Około dwóch lat temu podpisałam z właścicielem umowę najmu kawalerki. Nie było protokołu zdawczo-odbiorczego. Zgodnie z umową okres wypowiedzenia to 2 miesiące. Wpłaciłam 1000 zł kaucji. W mieszkaniu były pewne usterki (wyrwane drzwi od zamrażalnika, wyrwane gniazdko w łazience), o których właściciel mieszkania wiedział i na które wyraziłam zgodę, podpisując umowę. Właściciel mieszkania zmarł w sierpniu ubiegłego roku. Od tamtego czasu czynsz za mieszkanie płacę jego matce. Chcę wypowiedzieć umowę najmu tego mieszkania. Do kogo powinnam adresować wypowiedzenie? Sprawa spadkowa jest w toku i nie podpisywano ze mną nowej umowy. Od kogo domagać się zwrotu kaucji? Jak zdać mieszkanie matce zmarłego, skoro nie było jej przy podpisywaniu umowy i nie zna stanu mieszkania z czasu podpisywania umowy? Czy można jakoś odeprzeć żądania pokrycia kosztów naprawy sprzętów, które były uszkodzone w momencie podpisania umowy? Umowa najmu w stosunku ciągłym Zgodnie z art. 678 § 1 Kodeksu cywilnego „w razie zbycia rzeczy najętej w czasie trwania najmu nabywca wstępuje w stosunek najmu na miejsce zbywcy; może jednak wypowiedzieć najem z zachowaniem ustawowych terminów wypowiedzenia, chociażby umowa najmu zawarta została na czas oznaczony lub przewidywała dłuższe terminy wypowiedzenia. Jednak powyższy przepis, nie ma zastosowania do nabycia nieruchomości obciążonej umową najmu na podstawie dziedziczenia. W przypadku sukcesji uniwersalnej w odniesieniu do właściciela wynajętej nieruchomości (np. właśnie dziedziczenie) następca prawny właściciela jest zawsze związany umową najmu, która została zawarta przez jego poprzednika, choćby o takiej umowie nie wiedział i nie mógł się wcześniej dowiedzieć. Skutek ten nie zależy od wpisu prawa najmu w księdze wieczystej. Tak więc stosunek najmu lokalu mieszkalnego jest stosunkiem prawnym o charakterze ciągłym. W konkretnym wypadku najem lokalu mieszkalnego przez tego samego najemcę może trwać bardzo długo; nawet przez wiele lat. W czasie trwania najmu może dochodzić do zmian podmiotowych po stronie wynajmującego. Zmiany te mogą być skutkiem zdarzeń prawnych o zróżnicowanym charakterze. Najogólniej zdarzenia te możemy podzielić na dwie grupy: a) takie, których skutkiem jest następstwo prawne pod tytułem ogólnym, b) takie, których skutkiem jest następstwo prawne pod tytułem szczególnym. (a) Typowym przykładem zdarzenia prawnego, którego skutkiem jest następstwo ogólne nowego wynajmującego po poprzednim, jest śmierć dotychczasowego wynajmującego będącego osobą fizyczną. Spadkobierca lub spadkobiercy dotychczasowego wynajmującego stają się nowymi wynajmującymi. Wstępują przy tym w całą sytuację prawną spadkodawcy w zakresie stosunku najmu lokalu mieszkalnego. Przepis art. 922 § 1 stanowi bowiem, że prawa i obowiązki majątkowe zmarłego przechodzą z chwilą jego śmierci na jedną lub kilka osób stosownie do przepisów księgi niniejszej. (b) Przykładem zdarzenia prawnego, którego skutkiem jest następstwo szczególne nowego wynajmującego po poprzednim, jest zbycie w czasie trwania najmu nieruchomości lokalowej (stanowiącej odrębną nieruchomość) lub też nieruchomości gruntowej, której częścią składową jest budynek, w którym znajduje się wynajmowany lokal mieszkalny. Zobacz również: Aneks do umowy najmu po śmierci wynajmującego Kaucja mieszkaniowa Kaucja mieszkaniowa zabezpiecza roszczenia tego wynajmującego, na rzecz którego została uiszczona. W razie zbycia rzeczy najętej w czasie trwania najmu ustaje stosunek najmu w odniesieniu do zbywcy, a po stronie najemcy powstaje roszczenie o zwrot kaucji. Nabywca rzeczy najętej – nowy wynajmujący zobowiązany jest do zwrotu kaucji tylko wówczas, gdy doszło do przejęcia przez niego długu z tego tytułu w sposób określony w Kodeksie cywilnym, a więc na zasadach uregulowanych w art. 519 i następnych. Zmiana osoby dłużnika wymaga albo zawarcia umowy o przejęcie długu, albo też istnienia szczególnego przepisu prawa, który taki skutek prawny wiąże z innym zdarzeniem prawnym niż umowa o przejęcie długu. Przepis art. 678 § 1 nie daje podstaw do przyjęcia, że na nabywcę rzeczy najętej, w szczególności nieruchomości lokalowej lub nieruchomości obejmującej lokal mieszkalny, przechodzi również obowiązek zwrotu kaucji mieszkaniowej otrzymanej od najemcy przez poprzedniego wynajmującego (bezpośredniego zbywcę lub jego poprzednika). Zbycie rzeczy najętej w czasie trwania najmu i wstąpienie nabywcy w miejsce zbywcy nie oznacza, że na nabywcę przechodzą wszelkie roszczenia najemcy, które ten ostatni miał w stosunku do zbywcy. Najemca może przy tym nie być w ogóle zainteresowany takim przejściem, zwłaszcza gdyby nowy nabywca rzeczy najętej był osobą niewypłacalną w zakresie roszczeń pieniężnych najemcy. Pani przypadek jednak obejmuje sukcesję ogólną (uniwersalną), a obowiązek zwrotu kaucji jest długiem spadkowym, który nabędą spadkobiercy i do każdego z nich może Pani kierować swoje roszczenie (do działu spadku są oni odpowiedzialni solidarnie za zapłatę długu – czyli każdy ze spadkobierców jest odpowiedzialny za całość długu). Proszę zauważyć, że po śmierci spadkodawcy jego spadkobiercy stają się od razu spadkobiercami, a postępowanie sądowe stwierdza urzędowo ten fakt. Tak więc jeżeli matka wynajmującego jest powołana do spadku w pierwszej kolejności, to oczywiście może wykonywać swoje prawa jako spadkobierca (jeżeli spadkodawca nie miał żony ani dzieci). Tak więc wobec spadkobiercy (matki wynajmującego) może Pani oświadczyć swoje wypowiedzenie zgodnie z umową, gdyż ta umowa ją wiąże z mocy prawa. Co do samego zwrotu kaucji – sytuacja na pewno będzie skomplikowana. To Pani może żądać zwrotu kaucji i ewentualnie przed sądem musi udowodnić, że zniszczenia, jakie są w lokalu, istniały już w momencie jego wydania Pani. Bez protokołu, który jest gwarantem dla obu stron stanu lokalu, jest Pani na gorszej pozycji, gdyż to Pani jako żądająca zwrotu będzie musiała udowodnić swoje racje (wynajmująca wystarczy, że wskaże, że lokal i jego wyposażenie ma określone uszkodzenia niewynikające z normalnego używania rzeczy. Zobacz również: Śmierć właściciela mieszkania a zameldowanie Jeśli masz podobny problem prawny, zadaj pytanie naszemu prawnikowi (przygotowujemy też pisma) w formularzu poniżej ▼▼▼

mieszkanie policyjne po śmierci najemcy